fbpx Skip to main content
Blog

Nietmajsien van d’n Ava

By december 4, 2020No Comments
Ik ging naar d’n Ava om nietjes te kopen. Ik had m’n nietmasjien meegenomen, wat ik buitengewoon slim vond van mezelf. Ik sprak de Ava-madam aan met de vraag of ze me kon helpen. Ze nam me mee naar het nietjes–paradijs. Drie schabben vol met nietjes. Grote, dikke, kleine, roze… maar welke moest ik nu hebben? Ze ging op de grond zitten. Dat vond ik zo gezellig van haar dat ik erbij ging zitten.
Ze pakte een doosje. Nietjes eruit. Wij passen. Te groot. Toen een nieuw doosje. Te klein. En zo deden we voort. ’t Was een beetje een kinderfeestje voor twee volwassenen. Ik hield van ’t geduld waarmee ze de doosjes uit ’t schap haalde, en het geluid dat dat maakte; het schuiven van papier op papier. Ik werd er rustig van.
Ik geloof dat we zo’n beetje ieder doosje geprobeerd hadden. Het laatste doosje. ‘Rapid’ stond erop. Dat stond ook op mijn nietmasjien. Toen zag ik dat er ook een nummer op stond, hetzelfde nummer als op de doos. Ik liet het haar zien. “Oh! Kieken dakkik zen!” Riep ze uit. “Dahaddik toch metiejun kunnen zien?” Ik zei; “nee joh gekkie! Dan hadden we hier niet zo gezellig gezeten!” Ze moest lachen. “Gèh geloajk! Dawwaas men ierste ruustmoment vendoag!”
Kijk, daar kan ik nog een dag van nagloeien.