fbpx Skip to main content
Blog

3 oktober 2018

By oktober 3, 2018februari 15th, 2019No Comments

Als ik een auto had die in zo’n slechte staat was als de Belgische kerncentrales had ik ‘m allang naar de sloop gebracht. Oude diesels mogen Antwerpen niet meer binnen. Maar oude, zieke, scheurende kerncentrales, die houden we langer open. Keer op keer verschuiven we hun houdbaarheidsdatum, ongeacht hoeveel lijken er uit de kast vallen.

Iedere keer trekken we de pensioenleeftijd van de kerncentrales op. Ze blijven hun zware werk doen. Hoe bejaard ze ook zijn. Hoeveel mankementen ze ook vertonen. Hoe vaak we ook pleisters plakken op wonden die eigenlijk… bestraald hadden moeten worden. Wat moet er nog gebeuren voor we die kerncentrales sluiten? Wanneer is ’t genoeg?

Voedsel waarvan de houdbaarheidsdatum verstreken is mag je niet verkopen. Dat is zelfs strafbaar. Maar kerncentrales waarvan de houdbaarheidsdatum verstreken is; die houden we open.

Volgens de woordvoerders van Engie Elektrahel is alles veilig. Dat zullen we dan maar geloven. Maar als ik de lichaamstaal van die woordvoerders lees word ik bang.

Geacht Elektrahel, u bent aan het experimenteren. Een experiment waarin u kijkt; hoeveel winst kunnen we nog trekken uit deze oude, malfide brol? U lacht om de slappe houding van de overheid, die u rustig laat doen. U melkt de centrales tot de laatste druppel uit. Zolang de koe niet door z’n poten zakt, blijft u melken. Ook al is die koe bejaard, invalide en roept ie om genade, omdat ie iedere seconde kan bezwijken.

Ik weet dat Belgiƫ achterstallig onderhoud tot kunstvorm heeft verheven, en dat het onderdeel is van de volkscultuur. En wie ben ik om haar dat plezier te ontnemen. Maar kerncentrales? Wie pikt dit nog? Wie maakt er een einde aan deze klucht? Of wachten we tot de kerncentrales er zelf een einde aan maken, op een manier die we niet snel zullen vergeten. Met een vuurwerk dat de Schelde nog nooit gezien heeft.

Leave a Reply