fbpx Skip to main content

Mens te koop

Mens te Koop is Kees’ derde cd, en werd opgenomen in zijn favoriete Nederlandse theater Het Beauforthuis.Het is de eerste keer dat Kees op piano te horen is.Bovendien de eerste c

De cd werd opgenomen met enkel akoestische instrumenten. De arrangementen zijn sober en uiterst doeltreffend. Het is een prachtige, sfeervolle, eigenzinnige cd vol humor en gevoel.

De cd werd gemixt door Fritz Sundermann (Sioen, Lais, Fluxus, Junior Jazz) die de opnames nog eens enkele niveaus hoger tilde.

Op deze cd spelen enkele topmuzikanten mee. Piet Verbist (Jef Neve Trio) en Teun Verbruggen (Mauro Pawlowski, Flat Earth Society, Jef Neve Trio).
Teun Verbruggen kreeg in 2006 de Zamu Award voor beste muzikant van het jaar.

Kees Meerman: piano / gitaar / zang
Teun Verbruggen: drums / percussie
Piet Verbist: contrabas
Carlo Willems: vibrafoon
Dominique Osier: zingende zaag

“Wel, geen enkel radio- of tv-station in de Lage Landen heeft voortaan nog een excuus om Kees niet volop de aandacht te geven die hij verdient. Dit is pure klasse van een zanger met ballen aan zijn lijf, die zijn breekbare kantjes toont en blijft zweren bij zijn eigenzinnige stijl.”

Recensies

Mens te koop is een verrassende cd. Vanaf het eerste nummer voelt men dat dit een cd met karakter is. Het is een cd met boeiende teksten, geschreven vanuit driften, ontgoochelingen, verzuchtingen, hoop en liefde. Het is een prachtige cd met veelzeggende nummers, geschreven uit het hart en het gevoel. Een cd waar tekst, muziek, compositie, arrangement en mixing hand in hand gaan en elkaar ondersteunen. Mens te koop is een CD die blijft uitnodigen om te worden beluisterd !!!
(Harry de Bock, kKunst)

Ziel en kloten inbegrepen

Voor alle duidelijkheid : ?Mens te koop? is geen makkelijke plaat. Geen muziek om tijdens de afwas of de siësta voor muzikaal behang te zorgen. Je moet echt geconcentreerd luisteren. Maar wie zich door Kees laat meevoeren in zijn getormenteerde universum zal het zich geenszins beklagen.

De cd opent met Durf het om van mij te houden: een ruige stamper waarin Kees zijn gitaar bijna mishandelt, typisch voor zijn kroeg-optredens.

De huppelende piano en de vrolijke melodie van Al mijn vrienden… geven een stevige adrenalinestoot aan een zwartgallige maar grappige tekst over de zanger die maar niet aan een vast vriendje geraakt. Mooie jongensbehandelt een centraal thema in het oeuvre van Meerman : de innerlijke worsteling tussen het aangetrokken worden door een mooi lijf en de afkeer van de oppervlakkigheid die vaak met zo’n ideaal uiterlijk gepaard gaat.

Als Meerman teder wordt (Ik heb naar je gekeken toen je sliep en Zo vaak heb jij al gezegd) mag je er donder op zeggen dat een verraderlijk angeltje insteekt : het maakt de nummers alleen maar sterker. Dan volgt Je weet best dat ik goesting heb, het kroonjuweel van deze plaat: een relatie die stuk loopt : de één die het wil uitpraten, maar geen woord over zijn lippen krijgt, de andere die enkel zijn tranen en zijn lichamelijke charmes laat spreken. Kippenvel gewoon…
Dat Kees ook moeiteloos een rythm & blues-nummer aankan bewijst het masochistische Elephant man. Als afsluiters vertaalde Meerman twee nummers van zijn muzikale helden. De Neil Young-cover Trek ’t je niet aan staat stevig op zijn muzikale poten. Als je tenslotte Tijd , het Tom Waits-nummer hoort, hoef je niet te twijfelen : Kees is een waardige bastaardzoon van deze hese bard.

Een derde cd betekent voor een artiest vaak het uur van de waarheid. Wel, geen enkel radio- of tv-station in de Lage Landen heeft voortaan nog een excuus om Kees niet volop de aandacht te geven die hij verdient. Dit is pure klasse van een zanger met ballen aan zijn lijf, die ook zijn breekbare kantjes toont en blijft zweren bij zijn eigenzinnige stijl. Watjes als Radio 2-lui gelieve zich te onthouden…
(Luc De Keersmaecker)

Het is kippenvel geblazen. Nog meer dan op zijn vorige platen geeft Meerman zich bloot. Hij toont zich broos, gevoelig en kwetsbaar in nummers als Morgen komt Eli en Tijd. Zelfs wanneer hij boos om zich heen schopt in Mooie jongens of The Elephant man lijkt dat alleen uit zelfbescherming. Muzikaal klinkt het melodieus en hebben de nummers pakkende hooks. Je betrapt je er op sommige liedjes mee te neuriën. Ook de stem van Kees is gegroeid. Op de Tom Waits-cover Tijd gromt hij de meester getrouw na, maar dat is echt niet nodig. Kees heeft duidelijk een eigen geluid… het grommen van een leeuw. Als dat geen mooie metafoor is. Kees Meerman is een grote meneer. Geef hem de middelen die bijvoorbeeld Helmut Lotti krijgt en hij levert een dijk van een cd af. Nu is het een ruwe diamant? één om stilletjes van te genieten.
(Mark Coel voor Zizo)

Album nr. 1

Album nr. 2

Album nr. 3

Album nr. 4

Album nr. 5

Album nr. 6